Rehabilitasyon uygulamalarına mümkün olduğunca erken başlanmalıdır. Multidisipliner
(çeşitli alanlardaki uzmanların bir araya gelmesi ile meydana gelen) olmalı, rehabilitasyon programları yavaş, alışılabilecek ve kolay olmalıdır. Yardıma ve güvene dayanan hasta-ekip ilişkilerine dayandırılarak, yaşlı bireylerin mümkün olan fiziksel ve mental bağımsızlıklarının devamlılığı amaçlanmalıdır. Yaşlı bireylerin rehabilitasyona aktif katılımının sağlanması gerekmektedir. Yaşam kalitelerinin ve bağımsızlık seviyelerindeki değişimlerin bilinmesi, rehabilitasyon ve bakım gereksinimlerinin belirlenmesi açısından bu süreç oldukça yol gösterici olmaktadır. Yaşlı bireylere uygulanan rehabilitasyon programları, gerçeğe yakın olmalı, periyodik olarak tekrarlanmalı ve gerekli durumlarda değiştirilmelidir. Mevcut fonksiyonların koruması sağlanmalıdır. Kalan ömürlerinin ise yaşam kalitelerinin arttırılması gerekmektedir. Yaşlıların bağımsız hareket etmelerine ve sosyal olmalarına yardım edilecek biçimde, yaşlının rehabilitasyon süreçlerini olumsuz etkileyecek psikolojik sorunlarını giderecek şekilde ve bireylere özel olmalıdır. Rehabilitasyon programları uygulanırken yaşlıların öğrenmelerini kolaylaştıracak stratejiler uygulanmalıdır. Tedavi edici yaklaşımlar yavaş olmalı, öğrenilmesi gereken subje ve objeler hastalar için anlamlı olmalıdır. Yaşlı bireyler öğrenmelerin detaylarına konsantre olmalı, dikkatlerinin dağılmaması için destekleyici bir öğrenme çevresi sağlanarak, cevaplar için ödüllendirilmelidirler.
Tıbbi (fiziksel) Rehabilitasyon: Beden endeksli kalıcı bozukluklar ve sakatlanmaların düzeltilmesi, yaşam kalitelerinin arttırılması amacıyla verilen hizmetlerdir. Postür deformitelerinin düzeltilmesi, ekstremite protezlerinin faaliyete geçirilmesi, işitme, görme vb. kusurların en aza indirgenmesi için uygulanan rehabilitasyon yöntemleridir.
Sosyal Rehabilitasyon: Engeli veya yetersizliği bulunan bireylerin günlük yaşama aktif olarak katılabilmesi, başkalarına bağımlı olmadan yaşayabilmesi amaçlarıyla yapılan, işe uyumunun sağlanması, yeni iş bulunabilmesi ya da öğretme çalışmalarının sürdürülmesi gibi faaliyetleri kapsamaktadır.
Sosyal Rehabilitasyon Tanımı
Sosyal rehabilitasyon, İkinci Dünya Savaşı yıllarında toplum içinde yaşayan bireylerin sosyal 
kulüp gibi platformlara kabul edilmesi ve duygusal destek ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla bir araya gelmeleriyle gündeme gelen bir rehabilitasyon yöntemidir. Kişisel yardımlar, karşılıklı bağlılık kazanımları ve hasta bireylerin yeteneklerine güven duymalarının sağlanması amacıyla çeşitli ülkelerde ortaya çıkan ve genel kabul görmesiyle çok kısa bir sürede yaygınlaşan bir rehabilitasyondur. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ ekonomik ve sosyal yükümlülüklerin azaltılması, ailelerin toplumun ve mesleklerin taleplerini bireylere göre ayarlanmasına yardımcı olmak amacıyla topluma katılımı sağlayacak rehabilitasyon sürecidir”.
Sosyal Rehabilitasyon Kapsamı
- Bireylerin aile yaşamlarına hazırlanmalarının sağlanmasına yönelik çalışmalar
- Bireylerin sosyal ve toplumsal hayata hazırlamalarına yönelik çalışmalar,
- Bireylerin ruhsal problemlerini çözmeye yönelik çalışmalar,
- Bireylerin evlerine ve içinde bulundukları sosyal çevrelere uyum sağlamalarına yönelik çalışmalar,
- Sosyal uyumun sağlanması için kişilere özel teknik düzenleyicilerin sağlanmasına yönelik çalışmalar,
- Bireylerin ulaşım imkanlarının organize etmeye yönelik hizmetlerin yapılması
- Bireylerin rehabilitasyon hizmetlerinden faydalanabilmesine yönelik çalışmalar,
- Rehabilitasyon programları sonrasında kaliteli bir hayatın devam ettirilmesi amacıyla ekonomik destek verilmesine yönelik çalışmaların yapılması,
- Sosyal veya toplumsal hayata uyum ve tam katılımın sağlanması için fiziksel çevrenin bireylerin ihtiyaçları doğrultusunda yeniden düzenlenmesine yönelik yapılan çalışmalar,
- Bireylere ve deformasyonlarına karşı toplumsal bilincin ve duyarlılığın geliştirilmesi için yapılan çalışmalardır.
