Tarsal tünel sendromlarında posterior tibial sinirlerin tarsal tünelden geçerken sıkışmaya uğraması sonucunda bireylerin ayağında ağrılar, uyuşmalar ve karıncalanmalar meydana gelmesidir. Posterior tibial sinirler, siyatik sinirlerin ayak parmaklarına uzanan kısmıdır. Tarsal tünel sendromları diğer tuzak nöropatilere nisbeten ender görülmektedir.
Tarsal Tünel Sendromu Nedenleri
- Travma oluşumları
- Tarsal tüneldeki benign kemiklerinde büyümelerin gerçekleşmesi
- Düz tabanlıkların görülmesi
- Sinirlerin üzerinde baskılara neden olan tibial sinirleri çevreleyen zarda varikoz damarlar gözlemlenmesi
- Artrit oluşumları
- Tibial sinirlerin yakınında tümörlerin olması
- Ayak bileği burkulmaların yaşanması veya kırılmaların yaşanması
- Ayak bileklerinde ödemlerin meydana gelmesi
- Bireylerde şeker hastalığının olması
Tarsal Tünel Sendromu Belirtileri
Tarsal tünel sendromlarının yaşandığı bireylerde ağrılar, hissizlikler veya karıncalanmalar yaşayabilmektedir. Bu ağrılar tibial sinir boyunca hissedilebilmektedir. Ayak tabanlarında veya bileklerin içinde ağrı hissedilmesi de yaygındır. Tarsal tünel sendromunun belirtileri kısaca şu şekilde sıralanabilir;
- Batmakta olan ağrı oluşumları
- İğnelenme hisleri ve karıncalanmaların yaşanması
- Hissizliklerin meydana gelmesi
- Yanma hislerinin görülmesi
- Tarsal tünel sendromunun belirtileri bireyden bireye değişiklik göstermektedir. Bazı bireyler giderek ilerleyen belirtiler yaşamakta iken bazıları ani başlayan semptomlarla karşılaşmaktadırlar.
- Meydana gelen ağrılar ve diğer belirtiler genel itibariyle fiziksel aktivitelerle şiddetlenmektedir. Fiziksel aktivitelerin uzun sürdüğü vakalarda ve ileri derece deformasyonlarda olan bireylerde geceleri karıncalanmalar ve ağrılar devam edebilmektedir.
Tarsal Tünel Sendromu Teşhisi
Tarsal tünel sendromlarının fiziki muayenelerinde hekimler ayak ve ayak bileği 
incelemesinde bulunurlar. Tibial sinirlere hafifçe vurularak bir tinel testi uygulanır. Bu test sonucunda karıncalanmalar veya ağrı oluşumları yaşanırsa tarsal tünel sendromunun teşhisi konulabilir. Ayrıca hekimler sinir fonksiyon bozukluklarını tespit edebilen bir test olan bir elektromiyografi (EMG) başta olmak üzere, altta yatan nedenin araştırılmas için ilave testler isteyebilmektedir. Kitlesel ya da kemikli bir büyümelerin tarsal tünel sendromlarına neden olabileceğinden şüpheleniliyorsa MR istenilebilir.
Tarsal Tünel Sendromu Tedavisi
Tarsal tünel sendromlarının tedavileri ertelenir ya da uygulanmazsa kalıcı ve geri dönüşümü olmayan sinir hasarlarına neden olabilir. Sinir hasarları normal aktiviteleri ve yürümeleri zaman zaman zorlaştırabilmektedir. İlerleyen durumlarda ise sürekli uyuşukluklar, karıncalanma hisleri, kuvvet kayıpları ve ağrı oluşumları meydana gelir hatta bireylerin yürüyemeyecek noktaya gelmesine dahi sebep olabilir. Tarsal tünel sendromlarının tedavileri belirtilerin ve ağrıların altında yatan nedenlere bağlıdır. Kısaca tedavi için dört temel uygulamalar yapılmaktadır.
- İltihap oluşumları varlığında sinir sıkışmalarının hafifletilmesi ve iltihaplanmaların azaltılması için anti-enflamatuar ilaçlar (nonsteroid antiinflamatuar olarak sınıflandırılan ilaçlar da dahil) önerilebilir.
- Ağrıların azaltılması için dinlenilmeler tavsiye edilebileceği gibi, buz (soğuk uygulamaları), kompresyon uygulamaları ve elevasyon uygulamaları önerilebilir. Ayrıca bu süreçte rıce tedavisi de uygulanabilir. Uygulanacak olan rice tedavileri şişmelerin ve iltihaplanmaların azaltmasına yardımcı olur.
- Şişmelerin azaltılması için etkilenen bölgeye steroid enjeksiyonları uygulanabilmektedir. Bazı durumlarda ayakların hareketsiz kalması ve sinirleri sıkıştıran hareketlerin sınırlanması için atel kullanılabilmektedir.
- Düz taban olan bireylere, ayak kemerini destekleyecek özel ayakkabılar tavsiye edilebilir.
Tarsal Tünel Sendromu Fizik Tedavisi
Tarsal tünel sendromu fizik tedavi uygulamalarında ağrıların azaltılması için TENS ve soğuk uygulama yapılmaktadır. Fizik tedavi sürecinde tarsal tünel sendromu egzersizleri önemli bir yer tutacağından fizyoterapistlerin önerisiyle fizyoterapist eşliğinde mutlaka uygulanmaıdır.
Tarsal Tünel Sendromu Egzersizleri
Germe egzersizlerinin uygulanması tarsal tünel sendromu egzersizleri bünyesinde oldukça önemli yer tutmaktadır. Öncelikle gastrocnemius ve soleus kaslarının esnekliği kontrol edilerek egzersiz kontrolüne başlanmalıdır. İlgili kası esnek olmayan bireylerde gastrocnemius kası germe, soleus kası germe ve plantar faysa germe egzersizleri uygulanmalıdır.
Gastrocnemius Kası Germe
Gastrocnemius kasının gerilmesi için gerilmesi istenilen ayak arkaya doğru düz biçimde uzatılmalıdır. Ön ayak ise bükülmeli ve arkadaki ayak topuğu yerden kaldırmadan 15 saniye mevcut pozisyonda kalınmalıdır. Bu egzersiz esnasında kollar uzatılark duvardan destek alınabilmektedir. Arka ayağın gerilmesi hissedilmiyorsa arkada ki ayak biraz daha geri almalıdır. Uygulamadaki topuk kaldırmamaya özen gösterilmelidir. Egzersiz totalde 10 defa tekrarlanmalı ve ilerleyen zamanlarda 15 saniyelik tutma süresinin 45 saniyeye çıkarılması sağlanmalıdır.
Soleus Kası Germe
Soleus kasının gerilmesi için germek istenilen ayak arkaya doğru bükülerek uzatılmalıdır. Ön ayak hafif bükülmeli arkadaki ayak topuğu yerden kaldırmadan 15 saniye mevcut pozisyonda kalınmalıdır. Bu egzersiz sırasında kolların uzatılması sağlanarak duvardan destek alınabilir. Topuk mümkün olduğunca kaldırmamaya çalışılmalıdır. Egzersiz totalde 10 defa tekrarlanmalı ilerleyen zamanlarda 15 saniyelik tutma süresi 45 saniyeye çıkarılmalıdır.
Tarsal Tünel Sendromu Ameliyatı
İlaç uygulamaları ve tarsal tünel sendromu fizik tedavileri ile iyileşme gözlemlenemeyen şiddetli ve uzun süreli deformitelerde, hekim istemine göre tedavi için tarsal tünel sendromu ameliyatı önerebilmektedir. Bu işlem sırasında, hekimler ayak bileğinin arka kısmından ayakların kemerine inecek kadar bir kesi oluşturacaktır. Posterior tibial sinirler üzerinde ki baskının azaltılması için etrafında bulunan bağlar cerrahi girişim ile gevşetilebilmektedir. Minimal invaziv cerrahisi, bazı hekimler tarafınca kullanılan yöntemlerdendir. Bu yöntem ile ayak bileklerinin içine daha küçük insizyonlar yapılmaktadır. Hekimler ligamentleri uzatmak için küçük aletler kullanabilirler. Dokular tarafınca sağlanmakta olan travma daha az olduğundan, komplikasyonlar ve iyileşme süreci daha kısa olabilmektedir. Tarsal tünel sendromu cerrahi girişimi sonrasıda iyileşme süreci fizik tedavi ile desteklenmektedir.
